Na prednjoj strani razglednice nalazi se fotografski snimak Paviljona Knjaz Miloš i izvora mineralne vode Pobeda (Paviljona dr Radojkovića, kako su Aranđelovčani znali da ga nazovu). Snimak je, tokom prve polovine tridesetih godina XX veka, načinio fotograf Čedomilj Kušević. Razglednice sa njegovim snimcima Bukovičke banje izdavalo je Društvo „Fruška Gora“ iz Novog Sada.
Izgradnju Paviljona Knjaz Miloš finansiralo je Društvo Aranđelovačka konzorcija (1907-1908).
Zidan je u stilu secesije, po projektu našeg arhitekte Branka Tanazevića, u to vreme docenta Arhitektonskog fakulteta u Beogradu. Tanazević je bio rodonačelnik nacionalnog stila u arhitekturi. U svojim projektima nastojao je da sjedini aktuelnu secesiju i motive preuzete iz srpske srednjovekovne umetosti.
Na Paviljonu Knjaz Miloš uočićemo prozore u obliku grčkog slova omega – Ω, koje je tipično za secesionistički stil, dok se na bogato dekorisanom pročelju nalazi maskeron sa ženskim likom sa tepelukom na glavi (tepeluk je žensko oglavlje, tipično za gradsku nošnju XIX veka) i niskom dukata i bisera oko vrata, kao motivima iz nacionalne prošlosti.
Projekat konzervacije i restauracije Paviljona Knjaz Miloš, koji je 2018. godine dobio prestižnu nagradu Evropa Nostra, vratio je stari sjaj objektu.
Ipak, ovaj dragulj srpske secesije, ostao je sakriven iza betonskih tribina letnje pozornice u parku Bukovičke banje. Tako sakriven, kao da se stidimo njegove lepote, ostao je neupadljiv za banjske goste i nepristupačan objektivima savremenih fotografa. Čak i ako bi neko upućen pokušao da dobije informaciju o Paviljonu, naišao bi na zbunjenost lokalog stanovništva koje ovaj objekat naziva Biveta, ne znajući ni njegovu vrednost niti značaj u srpskoj kulturi.
Autor teksta: Zorica Stopić Petrović, viši kustos Narodnog muzeja u Aranđelovcu
