Tokom poslednje četvrtine XIX veka Bukovička banja u Aranđelovcu je bila jedna od vodećih banja u zemlji. Svi banjski objekti su bili u vlasništvu države koja ih je izdavala pod godišnji zakup. Pod rentu se izdavalo i pravo fotografisanja. Krajem XIX i tokom prve decenije XX veka, radili su fotografi Franc Blaublam i Blagoje Đorđević, a arhivska građa potvrđuje da je Isak Alkalaj dobio pravo fotografisanja u Bukovičkoj Banji 1911. godine.
Po završetku Prvog svetskog rata, radili su fotografi: Radivoje Najdanović, atelje Foto Hajek, a pred Drugi svetski rat Foto „Marinković“, Foto „Vera“ B. Mitrovića, Foto „Vlada“, vlasništvo Vlade Markovića i drugi.
U drugoj polovini XX veka najpoznatiji aranđelovački fotograf bio je Boško (Božidar) Milošević Gicoje (1926-2019), koji je imao foto studio u glavnoj ulici. Zanat je izučavao kod fotografa Vlade Markovića, a kasnije radio kod Mihaila Marinkovića. Samostalnu fotografsku radnju otvario je 1946. i u njoj je radio do penzionisanja, 1995. godine.
Tek venčani mladenci su odlazili kod Miloševića u atelje kako bi se fotografisali, jer „ako se sledeće nedelje ne nađeš u Gicojevom izlogu, kao da se nisi ni venčao.“
Autor teksta: Lila Drobac-Krstić
Tekst preuzet iz publikacije – Kada je zanat bio zlatan.
Publikacija “Kada je zanat bio zlatan” može se kupiti u Narodnom muzeju Aranđelovac po ceni od 699 dinara.
